Levendige uitwisseling van nieuwste kennis en ideeën

Meer dan 220 deelnemers verzamelden zich in Utrecht om de laatste ontwikkelingen op het gebied van elektrochemische conversie en opslag uit te wisselen. Van watersplitsing en CO2-conversie, via de groene productie van kunstmest en chemische bouwstenen, tot het verhogen van de levensduur en capaciteit van batterijen: 32 sprekers gingen deze dag diep in op de wetenschappelijke uitdagingen, hoe zij deze complexe problemen aanpakken, en hun meest recente onderzoeksresultaten.

Grensvlak tussen conversie en opslag

Sprekers Ifan Stephens en Marnix Wagemaker informeerden het publiek over de raakvlakken tussen elektrokatalyse en batterijonderzoek en de uitdagingen waar onderzoekers momenteel voor staan. Vanuit zijn eigen ervaring stelde Stephens: “Er is een groeiende behoefte aan een elektrochemisch alternatief voor het Haber-Boschproces. Toch is er momenteel geen katalysator die goed genoeg werkt. Hoewel we tot nu toe veel vooruitgang hebben geboekt, moet er nog veel gebeuren.” Wagemaker sprak over de 99,999 procent-uitdaging, verwijzend naar het streven naar batterijen die 99,999 procent van de elektronen die in elke cyclus worden gebruikt, terugwinnen om de vereiste levensduur te bereiken.

Ondergedompeld in de wetenschap

Tijdens zes break-outsessies werden de aanwezigen ondergedompeld in de wetenschap en werden ze deelgenoot gemaakt van recente onderzoeksresultaten op het gebied van waterelektrolyse, elektrochemische conversies van CO2, elektrochemische energieopslag, en de elektrochemische productie van nuttige chemische grondstoffen. Er ontstonden levendige discussies tijdens de pauzes, waar 74 aio’s en postdocs hun werk presenteerden aan de hand van informatieve posters. Welverdiende posterprijzen werden uitgereikt aan Nina Chen (UvA, 3e plaats), Mert Can Erer (TU/e, 2e plaats), en Mariangela Biggiero (UU, 1e plaats).

Toekomst Nederlandse chemische industrie

Tijdens de afsluitende paneldiscussie vroeg moderator Mark Boneschanscher panelleden Earl Goetheer, Martijn de Graaff, Andrea Ramirez Ramirez en Moniek Tromp een beeld te schetsen van hoe de Nederlandse chemische industrie er in 2040 volgens hen uit zal zien. Energie-intensieve industrieën hebben het land dan misschien verlaten, we importeren onze chemische grondstoffen wellicht in plaats van ze zelf te maken en zijn overgestapt op het uitsluitend aanbieden van speciale diensten, en elektrochemie zal veel van de huidige op fossiele grondstoffen gebaseerde processen hebben vervangen.

Maar omdat 2040 zo’n beetje morgen is, hebben we vooral snelheid nodig om deze broodnodige transformatie te bewerkstelligen, concludeerden ze. Het panel eindigde met een oproep aan onderzoekers om actief op zoek te gaan naar samenwerking tussen disciplines, instellingen en sectoren, om start-up activiteiten te ontplooien, en om hun werk en de relevantie ervan onder de aandacht te brengen van beleidsmakers die de juiste beslissingen voor de lange termijn moeten nemen.

De reis gaat verder. Volgend jaar wordt de derde ECNS georganiseerd door GroenvermogenNL, Universiteit Utrecht/Debye Instituut en ANION.