Bert Weckhuysen (1968) is hoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Hij behaalde zijn Master en PhD aan de Universiteit Leuven, waarna hij als postdoc werkte aan Lehigh University en Texas A&M University. Zijn onderzoeksgroep is actief in het design, de synthese, karakterisering en toepassing van katalysatoren voor de productie van onze huidige en toekomstige brandstoffen, chemicaliën en materialen. Recent onderzoek is gewijd aan de katalytische activering van CO2 en H2O, evenals de chemische recycling van kunststoffen en de opwaardering van stedelijk en landbouwafval. Voor zijn onderzoekswerk ontving hij vele prijzen, waaronder de Emmett Award, Bourke Award, Spinoza Award, Tanabe Prize en onlangs de Chemistry Europe Award. Hij is benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en is lid van o.a. de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten en de European Academy of Science.
Prof.dr.ir. Paulien Herder is decaan van de faculteit Technische Natuurwetenschappen en hoogleraar Energiesystemen aan de Technische Universiteit Delft. Zij is gespecialiseerd in de energiesysteemintegratie en het fossielvrij maken van energie en industrie door middel van elektrochemische conversie, waarbij ze technische wetenschappen combineert met sociale en gedragswetenschappen. Zij was van 2013-2019 directeur van het Delft Energy Initiative, dat rond de 1000 energie-onderzoekers op de Delftse campus telt. Ze is lid van de Raad van Toezicht van de Hotelschool The Hague en lid van de Wetenschappelijke KlankbordCommissie van het Noordzee-overleg.
Ed studeerde af aan de Landbouwuniversiteit Wageningen, Nederland en verdedigde ook zijn proefschrift aan de Landbouwuniversiteit Wageningen over de afbraak van lignocellulose door witrotschimmels (1993). Ed trad in 2007 in dienst bij Avantium. Hij is momenteel VP Development – verantwoordelijk voor publiek-private samenwerking van Avantium. Daarnaast is hij betrokken bij grondstofselectie en voorbehandeling (Avantium’s Dawn Technology en Ray Technology) en Katalytische Biomassa Conversie van koolhydraten in bouwstenen voor polyesters zoals PEF, een verbeterde vervanger van PET. Hij is ook betrokken bij de valorisatie van nevenproducten van de YXY & Dawn processen, cq lignines, humines en levulinaten. Hij is medevoorzitter van de IEA-Bioenergy Task 42 on Biorefineries.
Martijn is verantwoordelijk voor strategisch business management bij de programma’s van TNO op het gebied van Industrie Transformatie, Power-2-X en CCU. Hij werkt op het snijvlak van meerdere technologieën, producten, bedrijven en marktsegmenten aan het versnellen van de transitie naar een CO2 neutrale en circulaire economie. Voorafgaand aan zijn huidige functie werkte hij in verschillende business development functies aan innovatie in de chemie, procestechnologie en high-tech industrie. Hij is nauw betrokken bij het opzetten van publiek-private partnerschappen op regionaal, nationaal en transnationaal niveau, met focus op industriële transformatie en elektrificatie in Noordwest-Europa.
Marc Koper is hoogleraar Surface Chemistry and Catalysis aan de Universiteit Leiden. Hij promoveerde (1994) aan de Universiteit Utrecht (Nederland) op een proefschrift over niet-lineaire dynamica en oscillaties in de elektrochemie. Hij was een EU Marie Curie postdoctoraal fellow aan de Universiteit van Ulm (Duitsland) en een Fellow van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) aan de Technische Universiteit Eindhoven, voordat hij in 2005 naar de Universiteit Leiden verhuisde. Zijn onderzoek in Leiden richt zich op fundamentele aspecten van elektrokatalyse, theoretische en computationele elektrochemie, en elektrochemische oppervlaktekunde, in relatie tot hernieuwbare energie en chemie. Hij heeft verschillende nationale en internationale prijzen ontvangen, waaronder de Spinozaprijs van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (2021), de Allen J. Bard Award for Electrochemical Science van The Electrochemical Society (2020), de Netherlands Catalysis and Chemistry Award (2019), en de Faraday Medal (2017) van de Royal Society of Chemistry. In 2021-2022 was hij President van de International Society of Electrochemistry.
Frank Geuzebroek is momenteel Technical Program Manager en Principal Science Expert in het Hydrogen Technology team van Shell Project and Technology. Hij is verantwoordelijk voor het management van het Waterstof R&D-technologieprogramma dat zich bezighoudt met aspecten van productie, transport, distributie en eindgebruik van waterstof. Frank is ook de Shell-vertegenwoordiger in het Mega Watt Test Centre van het Institute for Sustainable Process Technology-project dat twee elektrolysers bouwt bij EnTRanCe bij de Hanzehogeschool.
Frank werkt sinds 1992 bij Shell, zijn hele carrière in Research and Development. Hij heeft een compassie om technologie toe te passen om Shell en de wereld te helpen decarboniseren en maakt al vele jaren deel uit van Shell’s Net Zero Emissions ambities. Hij was meer dan 15 jaar betrokken bij Carbon Capture and Storage en werkte o.a. als Manager voor Gas Processing en CO2 Capture R&D. Hij is betrokken geweest bij de ontwikkeling van verschillende innovatieve Gas Processing-technologieën die momenteel in gebruik zijn. Van 2014 tot 2019 was Frank R&D manager van ADNOC Gas Processing in Abu Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten.
Frank heeft een Ph.D. in natuurkunde van de Universiteit van Amsterdam en een Master in natuurkunde van de Vrije Universiteit, beide in Amsterdam, Nederland.
Na het behalen van zijn MSc in chemie, met een specialisatie in heterogene katalyse aan de Universiteit van Utrecht in 1992, promoveerde Guido in 1997 aan de Technische Universiteit Delft op een proefschrift over katalytische zuivering van dieseluitlaatgassen. Na een Postdoc positie bij SRI-International (Stanford Research Institute) (1997-1999), kreeg hij een beurs van de KNAW (Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen) om terug te keren naar de Technische Universiteit Delft als assistent-professor, waarbij hij het mechanisme van heterogene katalytische processen onderzocht met behulp van in situ spectroscopie en transiënte kinetiek. In 2005 kreeg hij een VIDI-beurs om (foto)katalytische processen in vloeibare fase te ontwikkelen.
In 2009 werd hij benoemd tot hoogleraar en initieerde hij de onderzoeksgroep ‘Fotokatalytische Synthese’ aan de Universiteit Twente. Prof. dr. Guido Mul is een vooraanstaande wetenschapper op het gebied van synthese en prestatie-evaluatie van (foto)elektroden en fotokatalysatoren voor milieu- en industriële toepassingen, onder andere met behulp van Raman en infraroodspectroscopie, en publiceerde meer dan 200 peerreview artikelen. Hij is voorzitter van het vakgebied Chemische Technologie aan de UT, lid van de Nederlandse adviescommissie ECCM (Electrochemical Conversion and Materials), lid van de CCPTS council (Chemical Conversion, Process Technology, and Synthesis (Top Sector Chemistry)), redactielid van de internationale tijdschriften “ChemElectroChem” en “ACS Environmental Science & Technology – Engineering”, en werkt momenteel samen met de industrie in verschillende publiek-private en door de Nederlandse Science Foundation gefinancierde consortia, zoals RELEASE.
Jan Jaap Nusselder is verantwoordelijk voor duurzaamheid bij OCI Nitrogen Europe. OCI Nitrogen Europe is een dochteronderneming van OCI Global, een toonaangevende wereldwijde producent en distributeur van op waterstof gebaseerde producten – ammoniak en zijn derivaten, en methanol, en levert koolstofarme meststoffen, brandstoffen en grondstoffen. Jan Jaap leidt de inspanningen van OCI Nitrogen Europe om de koolstofvoetafdruk van OCI’s producten tijdens de productie te verlagen en samen te werken met klanten in de waardeketens verderop in de keten om de uitstoot tijdens de toepassing van die producten te minimaliseren.
Jan Jaap kwam in 2013 bij OCI en bekleedde functies op het gebied van bedrijfsontwikkeling en public affairs voordat hij in september 2022 zijn huidige functie aanvaardde. Voordat hij bij OCI kwam, bekleedde hij verschillende functies binnen DSM op het gebied van onderzoek, business intelligence en business development. Jan Jaap heeft een PhD in Fysische Organische Chemie en een Master in Chemie van de Rijksuniversiteit Groningen.
